بیا که با تو قامت عشق تا نمی شود

لب غنچه بی تو به خنده وا نمی شود

همه شب در هجر رخت مویه کنان

این بغض جز به دیدار تو وا نمی شود

همه دلهای شکسته را تو مرهمی

بیا که این درد بی تو دوا نمی شود

عالمی چشم براه منتقم عادلند

این محکمه بی تو بر پا نمی شود

ساغر هستی را تویی آخرین قدح

بی تو هیچ عیشی مهیا نمی شود

صفای دل با صفایان ز توست

دلی بی یاد تو مصفا نمی شود

بقای عالم ز عطر گل نرگس است

بی دیدن این رخ ، دیده بینا نمی شود

چشم ما لایق فیض شرفیابی نیست

ورنه حجت حق بدین آشکارا نمی شود

این جمله را بر عرش برین نگاشته اند

“هر یوسفی یوسف زهرا نمی شود”

کاش در این رمضان لایق دیدار شویم

سحری با نظر لطف تو بیدار شویم

کاش منت گذاری به سرم مهدی جان

تا همسفره تو لحظه افطار شویم

تعجیل در فرج صلوات

بیا که صبر برایم چه خوب معنا شد

در انتظار ظهورت دلم شکیبا شد

تمام دفتر عمرم سیاه شد اما

امید دیدن رویت دوباره پیدا شد

بهار بندگی بر بهترین بنده از بندگان خدا مبارک مبارک

روزهای هفته را هم که گم کرده باشی ،

عصرهای جمعه را از غم و

غربتش تشخیص خواهی داد …

غمی سنگین دلم را می فشارد

به روی سینه ام پا می گذارد

نداریم و نداریم و نداریم

کسی را که نشانی از تو آرد

بیا بیا که سوختیم زهجر روی ماه تو

تمام عمر دوختیم دو چشم خود به راه تو

امشب میلاد مولایمان است

دعا کنید آقا برگردد

عاشقی دردسری بود نمیدانستیم

حاصلش خون جگری بود نمیدانستیم

پرگرفتیم ولی باز به دام افتادیم

شرط ، بی بال و پری بود نمیدانستیم

آسمان از تو خبر داشت ولی ما از تو

سهممان بی خبری بود نمیدانستیم

آب و جاروی در خانه ما شاهد بود

از تو بر ما گذری بود نمیدانستیم

اینهمه چشم به راهی نگرانم کرده

عاشقی دردسری بود نمیدانستیم

تا ظهورت چقدر فاصله داریم آقا

آه از جمعه ی بی تو گله داریم آقا

رفته بودی که بیایی چقدر طول کشید

عرض کردیم که نبودی سحر طول کشید

ما برای خودمان اینهمه گفتیم بیا؟

نذر کردیم به پای تو بیفتیم بیا

تو طبیب دل غمدیده ی مایی آقا

ما که مردیم بیا پس تو کجایی آقا

مگر اینکه تو بیایی و حیاتم بدهی

مگر اینکه تو از این وضع نجاتم بدهی

از به خود آمدن این قافله را گم کردیم

وای بر ما پسر فاطمه را گم کردیم

دست برداری از این غیبت طولانی اگر

من به پای تو بریزم طلبی جامی دگر

از تو دنبال تو بودن نکند سهم من است؟

فقط از هجر سرودن نکند سهم من است؟

من شب جمعه قرار تو دلم میخواهد

صبح فرداش کنار تو دلم میخواهد

بخدا منتظر آمدنت میمانیم

پای این عشق اویس قرنت میمانیم

تو دلت بیشتر از ما تب هجران دارد

سحر وصل همیشه شب هجران دارد

تا به اندازه ی شمعی که ز سر میسوزد

پر پروانه به امید سحر میسوزد

خیر از جمعه ندیدیم به ولعصر قسم

بی تو ما طعنه شنیدیم به ولعصر قسم

خدایا؛

          آقای ما را برسان

انتظار جمعه ای رو می کشیم

که معطر از نسیم و نرگسه

به فرشته ها بگو دعا کنن

نکنه صدای ما نمی رسه

به فرشته ها بگو دعا کنن

یخ آغوش زمین آب بشه

ابرا از رو صورت ماه برن

آسمون زائر مهتاب بشه

قطره قطره عاشقیم و بی قرار

کی سحر میشه شبای انتظار

لحظه لحظه بی قرار جمعه ایم

جمعه جمعه چشم به راهمون نذار

التماس دستهامونو ببین

تا نگی دلامون از سنگ شده

یوسف ما رو به کنعان برسون

دلمون خیلی واسش تنگ شده

شبو از خاطره ی ماه بگیر

ماهو از این شب خودخواه بگیر

دلمون لک زده عاشقی کنیم

حق چشمامونو از راه بگیر

قطره قطره عاشقیم و بی قرار

کی سحر میشه شبای انتظار

لحظه لحظه بی قرار جمعه ایم

جمعه جمعه چشم به راهمون نذار

خوشا بحال آنان که در کلاس انتظار

حتی یک جمعه هم غیبت ندارند …

برای من بیا امشب دعا کن

مرا از بند این دنیا رها کن

بیا و یک نظر بر من بیافکن

سپس من را به دردت مبتلا کن